Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

Ενότητα 4 Κεφάλαιο 1. Η Βιομηχανική Επανάσταση



Από τα τέλη του 18ου αιώνα και κυρίως τον 19ο αιώνα, αρχικά η Βρετανία και μετέπειτα και οι υπόλοιπες χώρες της δυτικής Ευρώπης θα αναπτυχθούν στη βιομηχανία. Η περίοδος αυτή ονομάζεται Βιομηχανική Επανάσταση και μετασχημάτισε ριζικά τις οικονομίες των περισσότερων χωρών προκαλώντας σημαντικές αλλαγές στις επικοινωνίες και στις μεταφορές. Κύρια γνωρίσματα της Βιομηχανικής Επανάστασης ήταν η εκτεταμένη χρήση μηχανών που περιόριζαν την ανθρώπινη εργασία αυξάνοντας την παραγωγή και μειώνοντας το κόστος των προϊόντων, η αξιοποίηση νέων μορφών ενέργειας, η ανάπτυξη νέων μέσων μεταφοράς όπως ο σιδηρόδρομος και οι υψηλοί ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

H Ελληνική Επανάσταση. Συνοπτική παρουσίαση της τρίτης ενότητας.

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 εντάσσεται στα ευρωπαϊκά επαναστατικά κινήματα ενάντια στα αντιδημοκρατικά, απολυταρχικά καθεστώτα και την Ιερή Συμμαχία. Προετοιμάζεται από τη Φιλική Εταιρεία και εμπνέεται από τις ιδέες του νεοελληνικού Διαφωτισμού για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική ανεξαρτησία.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Ενότητα 3 Κεφάλαιο 11. Ο αγώνας γύρω από την Ακρόπολη και η Ναυμαχία στο Ναβαρίνο




Ύστερα από την πτώση του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής προχώρησε στην Αττική και πολιόρκησε την Ακρόπολη που υπερασπιζόταν η φρουρά της, με αρχηγό τον Γιάννη Γκούρα. Τότε διορίστηκε από την επαναστατική κυβέρνηση, αρχιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδας, ο οπλαρχηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης και στάλθηκε να αντιμετωπίσει τον Κιουταχή.
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Tα δελφινάκια του Αμβρακικού

Στο βιβλίο του Ντίνου Δημόπουλου "Τα δελφινάκια του Αμβρακικού"  ο οκτάχρονος Πέτρος και η εξάχρονη Ανθούλα ζουν στο Κοχύλι, ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι στον Αμβρακικό κόλπο, στη δεκαετία 1920-1930. Τα δυο παιδιά γίνονται αχώριστοι φίλοι και μαζί περνούν ξένοιαστα ώρες ατέλειωτες. Όταν όμως γνωρίζουν τον Πάνο, ένα συνομήλικο αγόρι που πάσχει από φυματίωση, η ζωή τους αλλάζει ολοκληρωτικά, καθώς προσπαθούν να τον βοηθήσουν, δίνοντάς του αγάπη, ελπίδα και κουράγιο. Ένα βιβλίο και μια ταινία για την φιλία, την παιδικότητα και την αλληλεγγύη, ενάντια  στο ρατσισμό και στην κοινωνική απομόνωση.  

 Στο πρώτο απόσπασμα περιγράφεται η αγάπη του μικρού Πέτρου για τη θάλασσα και τα ταξίδια 



Α. Ο μικρός ταξιδευτής 

Μετά τις βουτιές από το πλοίο
" Τα καλοκαίρια όταν διαλυόταν ο πολύς κόσμος στην προκυμαία κι ώσπου να τελειώσει το φόρτωμα από τις μαούνες, τα πιτσιρίκια του χωριού, που όλα τους κολυμπούσαν σαν σαν χελιδονόψαρα έπεφταν στη θάλασσα και έφταναν στο βαπόρι με γρήγορες απλωτές. Ανέβαιναν στο κατάστρωμα κι από εκεί ψηλά βουτούσαν πολύ βαθιά στη θάλασσα να πιάσουν τις δεκάρες που οι επιβάτες τούς έριχναν μέσα στο νερό. Έβαζαν τις δεκάρες στο στόμα τους και έβγαιναν στον αφρό ύστερα. Πάνω στο κατάστρωμα οι επιβάτες, που έκαναν χάζι με το παιχνίδι αυτό, τους έριχναν και άλλες και δώστου τα πιτσιρίκια να ξαναβουτάνε να τις πιάσουν. 

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Ενότητα 3 Κεφάλαιο 10 . Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και η έξοδος του Μεσολογγίου

Το χειμώνα 1825 ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο με άριστα οργανωμένο και εξοπλισμένο στρατό. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες Επαναστάτες ήταν διχασμένοι από τον εμφύλιο πόλεμο και η ελληνική κυβέρνηση συνέχιζε να κρατά στη φυλακή τον Θ. Κολοκοτρώνη. Σε μικρό χρονικό διάστημα ο Ιμπραήμ με λεηλασίες και καταστροφές κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου.


Η έξοδος του Μεσολογγίου


Ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Παπαφλέσσας οχυρώθηκε με τους άντρες του στο ορεινό χωριό Μανιάκι, αποφασισμένος να μην αφήσει τον Ιμπραήμ να περάσει στο εσωτερικό της Πελοποννήσου. Δίνοντας άνιση μάχη στα τέλη Μάη του 1825 ο Παπαφλέσσας και οι συμπολεμιστές του έχασαν τη ζωή τους. Μετά την ήττα στο Μανιάκι, ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε και με την τακτική του κλεφτοπολέμου προσπάθησε να περιορίσει την υποχώρηση της Επανάστασης στην Πελοπόννησο.


Ο Παπαφλέσσας


 Στη Στερεά Ελλάδα, ο Κιουταχής ξεκινά με πολυπληθή στρατό από τη Λάρισα, υποτάσσει πολλές περιοχές της Ρούμελης και πολιορκεί την πόλη του Μεσολογγίου από τον Απρίλη του 1825. Η πολιορκία κράτησε περίπου ένα χρόνο. Τον Δεκέμβρη του 1825, ο τουρκικός στρατός ενισχύθηκε από τις δυνάμεις του Ιμπραήμ, ο οποίος ανέλαβε και την ηγεσία της πολιορκίας. Οι υπερασπιστές της πόλης χωρίς οικονομικούς πόρους, τροφή και πολεμοφόδια αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πόλη με μυστική βραδινή έξοδο.

Η έξοδος του Μεσολογγίου πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου του 1826 και αποτελεί το συγκλονιστικότερο γεγονός της Επανάστασης που ενέπνευσε τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό να γράψει το ποίημά του “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”. Ελάχιστοι κατάφεραν να σωθούν από την έξοδο. Η πόλη κυριεύθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς. Πολλοί άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά, αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν ως δούλοι.

Μετά και την πτώση του Μεσολογγίου, διαγράφεται πλέον η προοπτική της ήττας της Ελληνικής Επανάστασης, καθώς οι περισσότερες εστίες της επαναστατικής εξέγερσης είχαν υποχωρήσει.

Ο Διονύσιος Σολωμός
Ερωτήσεις Κατανόησης

1. Ποια γεγονότα εκμεταλλεύτηκε ο Ιμπραήμ στην εκστρατεία του στην Πελοπόννησο;

2. Ποια ήταν η  έκβαση της μάχης στο Μανιάκι;

3. Γιατί πιστεύετε ότι ο Σολωμός έδωσε τον τίτλο “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” στο ποιητικό έργο του που είναι αφιερωμένο στο Μεσολόγγι;

 Η ιστορία μέσα στη λογοτεχνία


Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι είναι από τα κορυφαία έργα του Σολωμού και της νεοελληνικής ποίησης γενικότερα. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι είναι το έργο ζωής του Σολωμού, αφού, όπως φαίνεται, τον απασχόλησε σε όλη τη διάρκεια της ώριμης ποιητικής του περιόδου.
Θέμα του είναι ο ηρωικός αγώνας των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) ως την απεγνωσμένη έξοδο, την παραμονή των Βαΐων. Ο ποιητής ξεκινώντας από το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός ανάγεται στον αγώνα του ανθρώπου για την ηθική, την εσωτερική του ελευθερία.


 Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω γω στο χέρι;
Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».